Imagin

Hej! U Was tez biało? Ja dziś dwie i pół godziny siedziałam z koleżanką w sklepie i zbierałyśmy żywność dla potrzebujących. Jeden facet dał nam stówę. Czaicie? <3 Olly mnie dziś zasmucił. Czyli oni jednak są razem?
Chyba się popłaczę :(( Hazzuś nie rób mi tego. Mogę już tylko liczyć, że to ustwaka żeby promować Tay i 1D.

nie wiem kiedy o kim pisałam, dlatego daję Wam wolną rękę, Wpisałam co prawda imię Zayn'a ale możecie je zamienić. Poniedziałek - Lou albo Liam <3

Włączcie koniecznie, obowiązkowo Turn Your Face
(piękne, najlepsza solówka Perrie<3)

"Cause you turn your face

And now I can't feel you anymore

Turn your face

So now I can't see you anymore

Walk away until you’re not standing at my door

Turn your face, walk away and stay

Turn your face"

Miłość. Co to właściwie jest? Uczucie? Osoba? Nie. Według mnie miłość to cichy zabójca, który najpierw chwyta cię mocno i nie che puścić, potem zaczyna dusić w swoich sidłach aż w końcu zostawia cię na pastwę losu. Jesteś bez uczuć, sam, opustoszały – martwy. Jednak pomimo tego ciągle ślepo szukasz miłości. Dlaczego? Bo jej potrzebujesz. Jesteś człowiekiem – potrzebujesz miłości, bezpieczeństwa i akceptacji, dlatego też po każdym miłosnym niepowodzeniu podnosisz się i szukasz dalej łudząc się, że kiedyś znajdziesz tą prawdziwą miłość. Masz złamane serce, którego kawałeczki może poskładać tylko ONA.
- Zostaw! Nie dotykaj! Zo- staw mnie w spokoju!!! – krzyczała.
- Ale [T.I], proszę zostań. – kolejny raz chwyciłem jej rękę.
Wyrwała ją z impetem, wzięła swoją torebkę i podążyła w kierunku wyjścia. Jej twarz powoli się oddalała aż w końcu znikła mi z oczu. Przekląłem w duchu, że za nią nie pobiegłem. Ale co by to dało? Kolejna kłótnia? Bez sensu. Od miesięcy nie robiliśmy nic innego tylko się kłócimy. To z mojego powodu, to z jej. Ludzie ciągle się mnie pytali dlaczego ze sobą nie zerwiemy. Nie pasujemy do siebie. [T.I] jest młodsza, zupełnie inna ode mnie. Odpowiedź jest prosta. Kocham ją, ale nasza miłość była trudna. Musiała na każdym kroku pokonywać wiele przeszkód.
Pogrążony w smutku i złości usiadłem na podłodze i schowałem swoją głowę w kolanach. Łzy bezsilności lśniły na moich policzkach.
- [T.I] wróć. – szeptałem ja mantrę.
Minęło twa tygodnie. [T.I] nie wróciła. Słuch po niej zaginął. Nie odezwała się, nie pokazała. Nic. Zacząłem jej szukać. Dzwoniłem do jej rodziców, znajomych. Nikt jej nie widział. Nikt o niej nie słyszał. Zacząłem się martwić, aż w końcu zgłosiłem jej zaginięcie. Policja rozpoczęła poszukiwania w całej Wielkiej Brytanii, później Europie. Sprawdzano wszystkie miejsca. Mijały dni, tygodnie, miesiące, a [T.I] nie wróciła. Ja pogrążałem się w coraz to większej desperacji, coraz większym smutku i bezsilności. Schudłem, nie byłem już nawet w stanie koncertować. Cały dzień czekałem z komórką w dłoni. Liczyłem, że policja ją znajdzie. Nie zorientowałem się nawet jak od jej zaginięcia minął rok.
- Zayn, idziesz z nami na imprezę? – zagadnął Harry.
- Nie, nie mam ochoty. – odparłem.
Miałem już iść na górę do swojego pokoju kiedy poczułem czyiś silny uścisk na moim ramieniu. Odwróciłem się. Harry patrzył na mnie poważnie.
- Słuchaj, rozumiem, że to przeżywasz. [T.I] jest dla ciebie ważna, ale minął już rok. Pora się pozbierać i żyć dalej. – powiedział.
Nie odpowiedziałem. Patrzyłem na niego z niezrozumieniem.
- Kochałeś ją, ale ona nie wróci. – dodał.
- A co ty możesz o niej wiedzieć?! – zapytałem z wyrzutem, po czym pobiegłem na górę.
Tam zatrzasnąłem drzwi i usiadłem na parapecie. Potrzebowałem samotności. Spojrzałem za szybę. Krolple deszczu uderzały o nią dźwięcząc przy tym. Na ulicach ludzie chowali się przed burzą, która się zbliżała. Niebo było czarne i zachmurzone.
- Zupełnie jak ja. – pomyślałem.
Chuchnąłem na szkło i narysowałem palcem serduszko. Napisałem w nim imię swoje i [T.I]. Po chwili je starłem, a gorzkie łzy popłynęły z moich oczu.
- Czemu, czemu?- pytałem.
Choć minął już rok ja nadal nie mogłem się pozbierać. Każdego dnia wspominałem jej melodyjny głos, pełne usta, które całowały mnie na dobranoc, oczy pełne głębi i uczuć oraz śliczne włosy, którymi tak bardzo kochałem się bawić. Ten obraz nie wychodził z mojej głowy. Nawet gdy na chwilę zapomniałem o [T.I] wspomnienia znowu wracały, a ja płakałem całą noc. Tak trudno jest zapomnieć, o osobie którą się kocha chociaż wiadomo, że już nigdy się jej nie zobaczy.
[T.I], a dokładniej jej grób znaleziono kilka miesięcy później. Zginęła w wypadku samochodowym dziesięć miesięcy temu, ale nikt nie mógł ustalić jej danych. Dopiero po badaniach dna. O, no i [T.I] była ze mną w trzecim miesiącu ciąży. Straciłem ją jak i nasze nienarodzone dziecko. Tak cholernie żałuję, że wtedy za nią nie pobiegłem.  Tak cholernie żałuję, że nie mogę cofnąć czasu.

Krótki trochę, ale chyba nie taki zły :P Co myślicie? Skomentujcie, skrytykujcie <3


+ Zapraszam na opowiadanie LINK


                                                                                                           By Klaudia