Imagin :)

Proszę przeczytajcie notkę pod postem :)

KLIK :) imagin zainspirowany teledyskiem,piosenką :D

   Siedziałaś w kącie swojego pokoju. Nie potrafiłaś uwierzyć, że on.. że twój ojciec znów podniósł na ciebie rękę. Łzy spływały po policzkach rozmazując czarny tusz. Dotykałaś delikatnie siniaki powstałe w miejscach pobicia.Czerwona skóra piekła jeszcze bardziej , gdy spadały na nie krople łez.
- Ale ja muszę się z [TI] zobaczyć - usłyszałaś znajomy głos. Tak, to Zayn.
- Ale ona nie chce się z tobą widywać- ojciec jak zawsze nie pozwolił ci się z nim widzieć, chciałaś wybiec  pokoju zatrzymując ukochanego przeszkodą były tylko zamknięte na klucz drzwi. Tata posunął się aż do takiego stopnia?- szarpałaś dalej za klamkę. Nic z tego, byłaś uwięziona we własnym pokoju,w domu niegdyś spokojnym , teraz czułaś się jak we więzieniu.
- Co Ty robisz?!- odskoczyłaś od drzwi widząc w nich silnego mężczyznę.
-Dlaczego nie wpuściłeś Zayna?-spojrzałaś na niego ze strachem w oczach. Byłaś pewna,że znów dostaniesz.
-Nie będziesz się z nim spotykać. - zaczął grozić palcem. - Jest pierdoloną gwiazdką, frajerskim lalusiem, nie będę tolerował takiego czegoś! -krzyknął.
- Nienawidzę Cie - nim skończyłaś dokończyć oberwałaś w twarz. Spojrzałaś na niego smutno, nie wzruszył go twój ból, płacz. Był bezuczuciowy, litosny.Wyszedł trzaskając. Znów usłyszałaś przekręcany klucz. Zapłakana rzuciłaś się na łóżko wtulając w poduszki. Usnęłaś.
-[TI] - usłyszałaś ciche pukanie w balkonowe drzwi. Niespokojnie podeszłaś odsuwając zasłonę. Deszcz padał tak mocno,że widok nie był wyraźny, jednak rozpoznałaś twarz Malika stojącego blisko szyby. - Otwórz - poprosił,otrząsając się natychmiast wpuściłaś go do środka. Był cały przemoczony.Jego ubrania nie mały ani jednego suchego miejsca.
- Zayn - szepnęłaś i przytuliłaś się do jego zimnego ciała.
-[TI] - chwycił w dłonie twoją okrągłą twarz całując cię czule w usta. -Co to jest?- spytał nerwowo zauważając ślady pobicia.
- Nic, proszę mów cisze, bo ojciec Cię usłyszy. - złożyłaś ręce błagalnie.
- Spokojnie nie ma go, przed chwilą wyjechał.- uspokoił przytulając z powrotem twoją roztrzęsioną postać. - To nie jest ojciec.. to tyran - stwierdził przejęty.
- Nic nie poradzimy.. jeszcze pół roku i będę pełnoletnia, wtedy ucieknę
- Zrób to teraz - zdziwiona spojrzałaś na chłopaka.- Razem ze mną. Wyjedźmy gdzieś daleko. Teraz mamy przerwę z koncertami, jakoś sobie poradzimy. - mówił całkiem poważnie, choć z początku myślałaś, że to żart.
- Kocham Cię, ale nie mogę - spuściłaś smutno głowę. A co jeśli on mnie zostawi, ufałaś mu, jednak zawsze jakieś ryzyko zakłócało twoje zaufanie.
- Chcesz cierpieć ?
- Jak nas znajdzie to nas zabije. - oderwałaś się od chłopaka siadając na łóżku. Klęknął przy tobie patrząc w zapłakane oczka.
- To zróbmy tak, żeby nie znalazł.
- Przecież ty jesteś sławny, nie ukryjesz się na długo.
- Zawsze możemy spróbować..- zasłoniłaś jego usta dłonią.
- Wrócił- szepnęłaś słysząc zbliżające kroki- Idź już.- obydwoje zerwaliście się z miejsca. Chłopak wchodząc na balkon szepnął, że o północy będzie czekał.
- Kto tu był ?- spytał tyran zastając cię zastawiającą szybę.
- Nikt- mruknęłaś zdenerwowana. Ojciec szybkim machnięciem ręki odstawił materiał. Na całe szczęście na balkonie nie było już nikogo.Odetchnęłaś z ulgą, gdy wyszedł z twojego pokoju.
Nie wiedziałaś co robić, zegar wskazywał  pół godziny przed północą a ty nadal nie podjęłaś decyzji. Wiedziałaś, że jak uciekniesz i ten brutal cię dopadnie to zginiesz od razu, a jak nie ty to Malik pierwszy. Z drugiej strony z każdą chwilą bałaś się kolejnego bicia. Umrę tak czy tak - szepnęłaś do siebie, a na twojej umazanej tuszem twarzy pojawił się nerwowy uśmieszek.
Spojrzałaś na zegarek - 5 minut do północy. Coraz bardziej zaczęłaś wątpić czy dobrze robisz.Wyjrzałaś przez okno, przestało padać. Rzuciłaś na łóżko kurtkę przygotowując się do wyjścia. Jeszcze kilka minut- szepnęłaś - będzie dobrze - uspokajałaś samą siebie.
  Słysząc ciche pukanie w szybę założyłaś ciemną kurtkę, chwytając torbę osłoniłaś widok. Serce zabiło Ci szybciej .Otworzyłaś drzwi.
- Chodź - wciągnął do ciebie rękę. Cofnęłaś się, jednak po chwili chwyciłaś ją. Pomógł Ci się wydostać z balkonu.Udało się.. udało wam się opuścić podwórze.
- Szybko- krzyknęłaś siadając do jego samochodu. - W lusterku widziałaś biegnącego za wami ojca. Dalej zbyt wiele z drogi nie pamiętasz, tylko co chwilę przyciskającego mocniej pedał gazu Zayna i krzyk.Krzyk gdy zatarasował wam drogę. Darłaś się na środku ulicy, gdy go bił. Nie mogłaś patrzeć na czerwoną, zakrwawioną twarz ukochanego. Miało być tak piękne, dom przemocy, w którym mieszkałaś przerodził się w piekło. Nie wiesz nawet czy Malik przeżył... brutalnie pobitego facet uważający się za twojego rodzica zabrał i na siłę wsadzając ciebie do samochodu odjechał zostawiając krwawiącego dwudziestolatka na środku drogi.

 

 

Czeeeeść po raz ostatni :( ♥
Przepraszam za tak denny imagin , jak na pożegnanie, ale z 3 części musiałam zrobić jedną, dlatego wszystko jest oklepane, mało opisów, mało emocji, pewnie sporo błędów i powtórzenia też są ;/
Mimo to mam nadzieję, że dość dobrze mnie zapamiętacie, o ile będziecie pamiętać :)
Dzisiaj ostatni raz niestety tutaj dodaje post, jak wiecie wczoraj wróciła Klaudia i teraz ona będzie dalej pisać :)
Trochę szkoda, że moja przygoda z tym blogiem tak szybko się skończyła, żałuje, ale nic nie mogę na to poradzić.;/ Kurcze wiem.. nie umiem się żegnać.. nie lubię tego, bo zawsze mocno ryczę :C
Także tylko powiem TRZYMAJCIE SIĘ MIŚKI !♥
To z pewnością był ogromny zaszczyt pisać tutaj dla Was, choć miałam ciężki orzech do zgryzienia, choć w 25% zastąpić niesamowitą Klaudię. Nie raz spotkałam się z poprawkami ( co wyszło mi na dobre w sumie), negatywnymi opiniami... nie mogę zapominać o  tych WSZYSTKICH, którzy mnie wspierali.
DZIĘKUJĘ za miłe słowa, pozytywne komentarze pod tymi wypocinami, za to ,że chciało Wam się te brednie czytać, za to,że byliście, jeszcze raz dziękuję za życzenia urodzinowe :) Kocham Was, wiecie ? :(♥
 Dziękuję też Ance ( tak się podpisuje i tak na nią mówię :P), za szansę , możliwość . Dziękuję za to,że przyjęłaś takie beztalencie, jak ja :D
Dziękuję też Klaudii - nie raz , gdy traciłam wiare w siebie i w swoje pisanie Twoje prace pomagały mi.:)
Dziękuję też wszystkim pozostałym redaktorkom, choć nie miałyśmy bliższej okazji się poznać, nie wykurzyłyście mnie  z tego bloga :D Życzę dalej takich chęci, czasu, tak dobrych postów :)
Powodzenia też dla nowicjuszki Kamili - mała razem zaczynałyśmy, niestety razem nie skończymy, mimo to życzę masy pozytywnych komentarzy i chęci :)
A ogółem całemu zespołowi dalszych sukcesów z blogiem :)

Tu jestem :
ASK ;3
OPOWIADANIE - NOWY ROZDZIAŁ :)
TWITTER ^^
GG - 34716747

Wchodźcie zawsze, nie zapominajcie :)

No to co ? Nie zapominamy o Dżaś i się trzymamy tak ? ;C
Dobra kończę, bo chyba nigdy się nie pożegnam i za chwilę samą siebie tutaj opisze ;/
NO TO CZEEŚĆ !♥

~ By Dżaś ♥ xo ; )