Imagin część 1. :)

    Jak każdy wolny dzień, także i ten postanowiłem spędzić na graniu w piłkę. Zapowiadał się ładny, ciepły dzień. Letnie słońce miło przygrzewało.
   Z torbą na ramieniu, w krótkich spodniach i jasnej koszulce rszedłem przez park. Było dopiero koło wpół do dziewiątej, a mimo to wielu ludzi krzątało się po tym miejscu.Mijałem głownie ludzi młodych, młodzież, dorosłych z psami na spacerach, a także rodziców z dziećmi. Idąc i rozkoszując się przedpołudniem dostałem telefon od Hazzy. Usiadłem więc na ławce, by na spokojnie z nim porozmawiać.Jak zwykle dzwonił o jakieś głupoty. Choć zazwyczaj mnie tym denerwował, dzisiaj zdecydowałem się pomóc kumplowi i doradziłem, które buty najlepiej pasują mu do tych jego ulubionych jasno-jeansowych spodni.
- Cześć - usłyszałem milutki głosik kończąc rozmowę z Loczkiem. Spojrzałem na małą istotkę siedzącą obok mnie zajadającą się lodem w rożku.
- Cześć - odpowiedziałem uśmiechając się do małej, złotowłosej dziewczynki. - Sama tutaj jesteś? - spytałem rozglądając się wokół. W pobliżu nie było żadnej butki z lodami, gdzie ewentualnie mógłby być jej rodzic.
- Nie. Mamusia kupuje lody. Chcesz spróbować ? - wyciągnęła rękę z jedzeniem w moim kierunku. Zaśmiałem się..
- Nie dziękuję.
- Z czego się śmiejesz ? - spytała liżąc truskawkową kulkę lekko oburzona.
- Bo się pobrudziłaś - wyciągnąłem z kieszeni chusteczkę i przetarłem jej usta i policzki.
- Już ? Teraz jestem śliczna ? - znów spojrzała na mnie zadziornie.
- Jesteś. Ile masz lat?
- Tyle - pokazała mi całą dłoń- Ale już nie długo tyle - dodała kciuk z drugiej ręki.
- Czyli prawie sześć? - stwierdziłem pytając.
- Tak seść - była słodka. Taka mała kruszynka, choć jak na swój wiek miała gadane.
- Jak masz na imię ?
- Nie mogę powiedzieć. Nie znam Cię. Mamusia mi nie pozwala. Chociaż już Cię gdzieś widziałam - zaczęła kołysać swoimi małymi, chudymi nóżkami, które i tak nie dosięgały do ziemi.
- To dlaczego ze mną rozmawiasz ?- wzruszyła tylko ramionami nie odpowiadając nic. Zajęta była smakowaniem.
-Fizzy !- usłyszałem krzyk kobiety biegnącej w naszym kierunku. - Czemu odeszłaś ? Wiesz, jak się martwiłam?! Mówiłam Ci, że nie wolno - choć była zdenerwowana, miała opanowany głos.
- Pseprasam. - malutka spojrzała na nią kątem oka.Kobieta ukucnęła przy niej.
- A jak by Ci się coś stało? - popatrzyła na mnie. Byłem pewny, że skąd ją znam. Te blond włosy, niebieskie oczy. Ona chyba też mnie znała, bynajmniej bacznie się mi przyglądała.- Dlaczego rozmawiasz z nieznajomymi? - znów skupiła wzrok na córce.
- Ale ten pan nie jest niez.. niez..
- Nieznajomy.- dokończyła.
- No.. to jest Louis , pamiętasz ? - spojrzałem na dwie damy obok mnie. Skąd mała znała moje imię? Nie była za młoda, by być naszą fanką? I ta świadomość, że znam jej matkę.
- Ty mnie znasz ? - zwróciłem się bardziej do starszej, choć oczy wpatrzone były córkę.
- Yhym.. ty jesteś Louis .- wskazała na mnie palcem.
- Choć już Fizzy - chwyciła ją za rękę pomagając zejść z ławki.
- Przepraszam, Ty mnie znasz? - gdy dotknąłem jej ramienia, spojrzała na mnie.
- Sześć lat temu byłam na wakacjach w Donecasterze. Poznaliśmy się tam mając 17 lat.- powiedziała mi to dość chłodno, prawie na patrząc w oczy, tak jakby nie chciała o tym mówić.
- Nie kojarzę tak od razu. Chociaż wiem, że Cię znam - powiedziałem uśmiechając się. Kobieta popatrzyła chwile na mnie, w pewnej chwili zrobiła się strasznie blada, nim się spostrzegłem upadła. Na początku jak zawsze dopadła mnie myśl, że to mój uśmiech tak na nią podziałał, jednak szybko minęła mi ochota na żarty.
- Mamusiu - krzyknęła mała klęcząc przy głowie kobiety. Byłem pewien,że za chwilę się popłaczę, w końcu to dziecko, a tu ku mojemu zaskoczeniu uniosła, jak tylko mogła głowę mamy i położyła ją sobie na kolanka. Dopiero teraz oprzytomniałem. Doleciałem do nich i zacząłem budzić nieznajomą. Nic. Nie odpowiadała.  Na szczęście oddychała.Zadzwoniłem po pogotowie. Mała blondyneczka nie uroniła ani łezki, cały czas gładziła bladą twarz mamy.
- Co robić ? - pytałem na głos sam siebie.
-Cekać - odparła spokojna .
- Na co ?
- Aż się mamusia obudzić. Cuje , że oddycha - podłożyła jej palce pod nos.- Cyli się obudzi.
- Skąd wiesz ? - spytałem zdezorientowany. Czy ja jestem w jakimś "Mamy Cię"?
- Bo.. - spojrzała poważnie na mnie - Mamusia jest bardzo chora i takie coś ma.- chciałem się wypytać co jej dolega, ale wiedziałem ,że od pięciolatki i tak się nie dowiem.
Przyjechała karetka.Pakując ją do ambulansu otworzyła oczy rozglądając się dookoła. Spytałem wolontariuszy co jej jest. Nie odpowiedzieli. Poprosili tylko, bym zabrała małą i przyjechał z nią do szpitala, bo tak prosiła jej matka.
Kiedy odjechali chwyciłem małą za rączkę. Początkowo była na mnie obrażona, że nie pojechała z mamusią i też z tego względu powiedziała ,że mi łapki nie da.Jednak po dość obszernych wytłumaczeniach sama trzymała moją dłoń. Złapaliśmy taksówkę i pojechaliśmy za pogotowiem.
- Louis idz się zapytaj co z mamusią - rozkazała mi , gdy weszliśmy do budynku. Od razu podszedłem do pielęgniarek na recepcji. Były bardzo miłe, wskazały piętro, na którym leżała mama Fizzy i zaproponowały, żebym od razu nie rozmawiał z pacjentką przy małej.
U góry złapałem lekarza, ten wskazując mi pokój zabronił do niego wchodzić. Kobieta miała robione jakieś trudne badania.Przez moment stałem jak słup. Nie wiedziałem co dalej. Popatrzyłem na dziewczynkę.Usiadła grzecznie na krzesełku, o nic nie pytała, nie marudziła, co chwila się uśmiechała spoglądając na mnie. W dodatku miała takie samo imię , jak moja siostra. Dosiadłem się do niego.
- Fizzy ? - spojrzała na mnie z błyskiem w niebieskich oczkach.
- Co ? - spytała radośnie.
- Skąd mnie znasz?- chwile na mnie poparzyła zastanawiając się nad odpowiedzią.
- Od mamusi. Bo ona mówi, że ty jesteś ....

Czeeeść ; )
Wiem, urwałam w takiej chwili, jestem okropna XD
#PolandNeedsTMHTour -> włączyliście się ? :D
Nieźle , nie ma co :3 Jesteśmy sławni, sławne :)
Niesamowite wręcz :)

Dziękuję za komentarze po poprzednim postem ; )
Wszystkie były miłe, ciepłe , wzruszyłam się. ♥ Cieszę się, że się spodobał :) Obiecuję będę się starać lepiej pisać :)

Druga część po południu, bardziej tak pod wieczór. Nie wiem jak to wyjdzie, kolędę mam ;_;

Tu mnie znajdziecie :
ASK;3
Opowiadanie - zawitał nowy rozdział ; )
Twitter ^^

Do zobaczenia :)
~By Dżaś ♥ xo ; )