Imagin

No witajcie :) Jak tam leci? Ja mam po dziurki w nosie wczorajszego festynu. Najpierw ubrudziłam się gofrem, później z pomocą koleżanki wyleciały na mnie frytki z ketchupem, a na sam koniec jakiś upity facet oblał mnie piwem. Tragedia. Za to sobotnie zakupy mogę zaliczyć do udanych. Co do imagina wiem, że dziś poniedziałek, ale przez ten jutrzejszy wieczorek muszę go dodać właśnie dzisiaj. Próbowałam napisać wesoły, ale jakoś nie wyszło.

Polecam piosenkę: Wish You Were Here

Liam
                                                                                                                                     25.06.2012r.
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                         Drogi Pamiętniku!
 To właśnie dziś mija rok od śmierci Liam'a. Nawet nie sądziłam, że będę w stanie przeżyć aż tyle czasu bez niego. Odkąd go poznałam stał się sensem mojego życia. Jednyą osbą, dla której chciałam iść przez ten świat. Co teraz czuję? Nie wiem. Chociaż mija już rok ja nadal nie mogę tego pojąć. Wydarzenia tamtego dnia pamiętam
doskonale. Dokładnie jakby to sie zdarzyło dziś. Byłam na zakupach. Szukałam jakiejś fajnej sukienki na wakacje, które mieliśmy spędzić wspólnie w Paryżu kiedy nagle dostałam telefon od Harry'ego:
- Przyjedż szybko do szpitala. Liam miał wypadek samochodowy.
Gdy to usłyszałam rzuciłam wszystko. Biegłam ile sił. Jak dotarłam okazało się, że było już za późno. Liam umarł, a ja nawet nie zdążyłam się z nim pożegnać. To był cios prosto w serce, ale nie chciałam się zabijać. Nigdy nie przeszło mi to przez myśl. Żyję i będę żyć właśnie dla niego - mojego Liam'a. Jednak było mi ciężko, co ja mówię? Było mi bardzo ciężko. Bliscy wspierali mnie, mówili, że kiedyś się z tym pogodzę, że zapomnę, ale ja nigdy nie zapomnę! Codziennie wspominam nasze wspólne przygody np. jak trzy godziny szukaliśmy się po hotelu i znależliśmy się dopiero z pomocą fanek, które w nim mieszkały albo jak byliśmy na Hawajach i Liam wywalił na mnie pięć kulek lódów, a ja chodziłam cała brudna. Takich chwil nie da się zapomnieć, ale oczywiście nie zawsze było kolorowo. Zawód Liam'a wymagał wiele poświęcenia. Jednak pomimo ciągłych  wyjazdów zawsze znajdowaliśmy dla siebie czas. Często się kłóciliśmy. Kiedyś nie odzywalismy się do siebie ponad tydzień za to potem przytulaliśmy się godzinami. Gdy miałam zapalenie płuc otarłam się o śmierć. Jednak Liam zawsze był przy mnie. Opiekował się mną, pomagał, sprawiał, że uśmiech był częstym gościem na mojej twarzy. Odkąd go nie ma czuję jakąś dziwną pustkę w sercu. Nic nie może jej zapełnić. Nie raz miałam pretensje, dlaczego On zabrał właśnie jego, czemu akurat teraz, czy to miało jakiś głębszy sens? Potem długo się modliłam żeby kiedyś być Tam razem z Liam'em, już na zawsze. To mi pomagało i pomaga.
Zycie bez Liam'a u boku jest trudne, ale wiem, że z czasem będzie coraz lepiej. Skończę szkołe, następnie studia, znajdję pracę, może założe rodzinę i będę mieć dzieci, a Liam bedzie czuwał nade mną w każdej godzinie mojego życia.
                                                                                                                                                                                              
                                                                                                                                     [T.I]

Osobiście uważam, że jest niezły, jeden z lepszych, a Wy jak sądzicie?
P.S- chciałabym Was też seredecznie zaprosić na mojego bloga z imaginami: LINK
                              
                                                                                                                                    By Klaudia