Żegnajcie

Wszystko kiedyś się kończy. Mój tydzień próbny też. Jak już pewnie przed chwilą czytałyście nie zostaję na blogu. Jest mi z tego powodu bardzo przykro, ale rozumiem. Chciałabym podziękować Ance oraz pozostałym redaktorkom za ten wspaniały tydzień, który przeżyłam na tym blogu, ale przede wszystkim pragnę podziękować Wam - czytelniczki za to, że czytałyście moje "wypociny" i tak miło je komentowałyście. Jest mi bardzo trudno żegnać się z Wami, ale muszę. Jesteście wspaniałe. Naprawdę Was polubiłam pomimo tego, że większości z Was nidgy nie poznałam i zapewne nie poznam. Piszę to ze łzami w oczach. Jednak mam nadzieję, że wy też będzie o mnie pamiętać.

To jest mój ostatni imagin dodany na tym blogu. Skojarzcie go z kimkolwiek chcecie. Ja skojarzę go właśnie z Wami - czytelniczkami i redaktorami tego bloga.

Polecam piosenkę: Ta sama chwila

Umawiasz się ze swoim najlepszym przyjacielem. Czekasz na niego w parku, ubrana w najpiękniejszą sukienkę jaką masz, najlepsze buty i uczesana jak najładniej. Nie cierpliwisz się, bo się spóźnia. W końcu się zjawia. Na jego widok łzy spływają ci po policzku. Szybko je ocierasz aby się nie martwił. Po tym jak się witacie mówisz co się stało i dlaczego musisz to zrobić. On się nie chce zgodzić, ale ty nalegasz. Mówisz, że nie ma innego wyjścia. W końcu ustępuje. Żegnacie się ze sobą bardzo czule, ponieważ wiecie, że więcej się nie spotkacie. Potem odchodzisz zalana łzami i z pustką w sercu, której nic ani nikt nie zdoła zapełnić.



Żegnajcie :(

                                                                                                                                     By Klaudia