Imagin

No hej! Obiecałam jeszcze imaginy, więc dodaję.Tylko jeden, ale za to dłuższy.


Zayn
Polecam znaną Wam dobrze już piosenkę.: moments

  Budzą cie ogromne dreszcze. Jest ci zimno i czujesz się fatalnie. Boli cię dosłownie wszystko. Nie wiesz co się dzieje. Postanawiasz pójść do łazienki, ale okazuje się, że nie masz wcale siły. Wstajesz z łóżka, ale po chwili znów na nie upadasz. Chcesz zadzwonić do Zayn'a. Chwytasz z szafki nocnej komórkę i dzwonisz do swojego chłopaka.
- Cześć Zayn. Mógłbyś proszę przyjechać. Bardzo źle się czuję. Chyba jestem chora. - mówisz cichutko, bo ból gardła nie pozwala ci na wydanie głośniejszych tonów.
-Dobrze Skarbie zaraz u ciebie będę, nie martw się. - chłopak szybko się rozłącza.
Po piętnastu minutach Zayn wparowuje to twojego mieszkania. Zastaje cię siedzącą przy łóżku, całą zalaną łzami. Szybko cię obemuje i mówi:
- Spokojnie, nie płacz. Jestem tu, zaraz pojedziemy do lekarza. Ććććććć. Wszystko będzie dobrze.
Potem całuje cię delikatnie i kładzie na łóżku.
- Nie chcę iść do lekarza. Proszę, nie zabieraj mnie tam. To tylko małe przeziębienie. Wezmę jakieś tabletki  i mi przejdzie. - starasz się krzyczeć, ale ci nie wychodzi.
- Dobrze. To teraz chociaż się prześpij. - Zayn głaszcze cię po głowie.
Zgadzasz się. Zayn przykrywa cię kołdrą. Siada obok ciebie i śpiewa ci twoją ukochaną piosenkę. Zasypiasz. Budzisz się na rękach Zayn'a. Domyślasz się dokąd cię zabiera, ale nie masz już siły protestować.
Gdy znowu otwierasz oczy znajdujesz się w nieznanym miejscu. Szybko domyślasz się , że jesteś w szpitalu. Widzisz przy sobie Zayn'a.
-Obudziłaś się . - chłopak uśmiecha się.
  Zauważasz, że oczy Zayn'a są całe czerwone od łez.
- Płakałeś? - pytasz zachrypłym głosem.
-Nie, no co ty. - próbuje ukryć prawdę.
- Wiem, że płakałeś. Mnie nie okłamiesz. Co się dzieje? -pytasz uparcie.
-Zaraz wracam. - chłopak wychodzi z sali.
Jesteś w stanie usłyszeć jego głośny płacz. Nie wiesz co robić. Gdy w końcu Zayn wraca stanowczo mówisz:
- Jeśli coś mi jest to powiedz mi. Ukrywanie prawdy nic tu nie da.
- Dobrze. - zrezygnowany siada na krześle obok twojego łóżka.
- To jest guz. - z trudem przełyka ślinę.
-Nie da się go wyciąć. Jest za duży. - ogromne łzy spływają po jego policzku.
- Umrę? - pytasz z niedowierzaniem.- Za ile?
- Lekarze nie wiedzą czy przeżyjesz dzisiejszą noc. - to są dla niego za ciężkie słowa.
- Ja nie chcę cię stracić! Ja cię kocham! Zrozum to. Prosze nie rób mi tego. - zaczyna krzyczeć chwytając cię za rękę.
- Możesz proszę na chwilę wyjść. - pytasz.
Zayn znowu wychodzi, a ty staraśz się poukładać swoje myśli. Nie masz sił na to by płakać. Myśl o tym, że możesz nigdy więcej nie wyjść na dwór, nigdy więcej nie zobaczyć rodziny, przyjaciół, nigdy więcej nie przytulić się do niego - Zayn'a nie dociera do ciebie.  Załamujesz się. Nie liczyłaś na to, że możesz nie dożyć następnego dnia, ale wiesz co powiedzieć swojemu chłopakowi. Zapraszasz go. Przed salą stoją już fotoreporterzy, kilka fanek i reszta zespołu. Zayn wchodzi uśmiechając się najradośniej jak tylko może.
-Chcę ci coś powiedzieć. Zdaję sobie sprawę z powagi sytuacji. Obiecaj mi, że zrobisz wszystko aby wrocić do normalnego życia, że nigdy się nie poddasz i będziesz szczęśliwy oraz zapamiętaj, że cię kocham i zawsze będę przy tobie. - mówisz spokojna.
- Nie mów tak, będziesz żyła. Ja wierzę w to.- upiera się.
- Obiecaj. - nalegasz.
- Obiecuję. - mówi w końcu.
Chwytacie się za ręce. Uśmiechacie się do siebie i wyznajecie sobie miłość. Czujesz się spełniona i......senna, ale boisz się zasnąć, bo nie wiesz czy jeszcze się obudzisz. Zasypiasz.

No i jak? Podoba się? Wiele z Was chciało imagin z Niall'em, więc co Wy na to, że jutro napiszę kilka imaginów tylko z naszym Irish Boy'em? Piszcie w komentarzach :)


                                                                                                            by Klaudia